LLDPE از نظر ساختاری مشابه اتصالات پلی اتیلن پلی رود است. از کوپلیمریزاسیون اتیلن با 1-بوتن و مقادیر کمتر 1-هگزن و 1-اکتن با استفاده از کاتالیزورهای Ziegler-Natta یا متالوسن ساخته می شود.
ساختار حاصل دارای یک ستون فقرات خطی است، اما دارای شاخه های کوتاه و یکنواختی است که مانند شاخه های بلندتر LDPE، از بسته شدن زنجیره های پلیمری به یکدیگر جلوگیری می کند.
به طور کلی، LLDPE دارای خواص مشابه با LDPE است و برای بازارهای مشابه رقابت می کند.
مزایای اصلی LLDPE این است که شرایط پلیمریزاسیون انرژی کمتری دارد و ممکن است خواص پلیمر با تغییر نوع و مقدار مواد شیمیایی آن تغییر کند.
HDPE در دماها و فشارهای پایین با استفاده از کاتالیزورهای Ziegler-Natta و متالوسن یا اکسید کروم فعال (معروف به کاتالیزور فیلیپس) تولید می شود.
فقدان شاخه ها در ساختار آن به زنجیره های پلیمری اجازه می دهد تا نزدیک به هم بسته شوند و در نتیجه یک ماده متراکم و بسیار کریستالی با استحکام بالا و سفتی متوسط ایجاد شود.
با نقطه ذوب بیش از 20 درجه سانتیگراد (36 درجه فارنهایت) بالاتر از LDPE، می تواند در معرض قرار گرفتن مکرر تا 120 درجه سانتیگراد (250 درجه فارنهایت) مقاومت کند تا بتوان آن را استریل کرد.
محصولات شامل بطری های دمشی برای شیر و پاک کننده های خانگی است.
کیسه های مواد غذایی با ضربه اکسترود شده، فیلم ساختمانی و مالچ کشاورزی. و سطل ها، کلاهک ها، محفظه های لوازم خانگی و اسباب بازی های قالب گیری تزریقی. شماره کد بازیافت پلاستیک HDPE #2 است.
پلی اتیلن خطی را می توان در نسخه های با وزن مولکولی فوق العاده بالا، با وزن مولکولی 3000000 تا 6000000 واحد اتمی در مقابل 500000 واحد اتمی برای HDPE تولید کرد.
این پلیمرها را می توان به صورت الیاف چرخانده و سپس کشیده یا کشیده و به حالت بسیار کریستالی تبدیل کرد و در نتیجه سفتی بالا و استحکام کششی چندین برابر فولاد را به همراه داشت.
نخ های ساخته شده از این الیاف به صورت جلیقه های ضد گلوله بافته می شوند.
