شال لباسی ساده است که به صورت آزاد بر روی شانه ها، بالاتنه و بازوها و گاه روی سر نیز می پوشند. معمولاً یک تکه پارچه مستطیلی یا مربعی است که اغلب برای ایجاد مثلث تا می‌شود، اما می‌تواند به شکل مثلث نیز باشد.
از اشکال دیگر می توان به شال پلیسه لمه مستطیلی اشاره کرد. با ساکنان شمال شبه قاره هند به ویژه کشمیر و پنجاب و آسیای مرکزی مرتبط است، اما می توان آن را در بسیاری از نقاط دیگر جهان یافت.
کشمیر نقطه محوری بود که از طریق آن ثروت، دانش و محصولات هند باستان به جهان منتقل شد. شاید شناخته شده ترین منسوجات بافته شده، شال های معروف کشمیر باشند. به عنوان مثال ، کانیکار دارای طرح‌های پیچیده‌ای است که تقلیدی رسمی از طبیعت است.
برگ چینار (برگ درخت چنار )، شکوفه‌های سیب و گیلاس ، گل رز و لاله ، بادام و گلابی ، بلبل – اینها در رنگ‌های ملایم مایل به قهوه‌ای، قرمز تیره، زرد طلایی و قهوه‌ای ساخته می‌شوند.
نوع دیگری از شال کشمیری Jamia Vr استکه یک پارچه پشمی قهوه‌ای است که گاهی در پشم خالص و گاهی با کمی پنبه به آن اضافه می‌شود.
طرح گل به صورت بافت گلدوزی سنگین و نزدیک به ابریشم مات یا پشمینه نرم (فارسی به معنای پشمی) ظاهر می‌شود و معمولاً شامل گل‌های کوچک یا بزرگ است که با ظرافت اسپری و ترکیب می‌شوند.
برخی از شال ها دارای نقوش توری با نقوش مجموعه گل هستند. نوع دیگری از شال کشمیری دوروخا (فارسی به معنای دو رو) است، شال بافته‌ای که به گونه‌ای ساخته می‌شود که جلوه یکسانی را در هر دو طرف ایجاد می‌کند.
این یک کاردستی منحصر به فرد است که در آن یک طرح شماتیک چند رنگ در سراسر سطح بافته می شود و پس از تکمیل شال، رافوگار(گلدوزی خبره) خطوط کلی نقوش را در سایه های تیره تر کار می کند تا زیبایی طرح را تسکین دهد.
این شیوه جذاب صنعتگری نه تنها شالی تولید می‌کند که به دلیل ساخت عالی در هر دو طرف قابل برگشت است، بلکه ترکیبی از هنرهای بافتنی و گلدوزی و اعتقادات مذهبی است که در شال‌های مختلف بیان شده است.
گران‌ترین شال‌ها که شاهتوش نامیده می‌شوند ، از زیر پشم‌های آنتلوپ تبتی یا چیرو ساخته می‌شوند . این شال ها به قدری ظریف هستند که حتی یک شال بسیار محکم را می توان به راحتی از طریق یک حلقه انگشت کوچک کشید.
