چیلر های جذبی و همچنین چیلر پرتابل صنعتی باید فقط در مواردی استفاده شوند که گرمای اتلاف با کیفیت بالا یا گرمای ارزان وجود داشته باشد.
آنها اغلب در بیمارستان ها و ساختمان هایی با استخرهای آب گرم یافت می شوند. اگر یک ساختمان اداری تجاری از یک موتور ترکیبی حرارت و توان (CHP) استفاده می‌کند.
این موتورها اغلب با یک چیلر جذبی همراه می‌شوند که از گرمای اتلاف حاصل از احتراق استفاده می‌کند، اما در این سناریو اینها بیشتر همراه با چیلرهای الکتریکی استفاده می‌شوند.
گاهی اوقات در ساعاتی از روز که قیمت برق به اوج خود می رسد استفاده می شود.
اگر ساختمانی با بار سرمایشی متوسط تا زیاد دارید، توصیه می‌شود که از یک چیلر بزرگ برای تحمل کل بار خنک‌کننده استفاده نکنید.
این کارآمد نیست و در صورت عدم موفقیت، دیگر قابلیت خنک‌کننده‌ای نخواهید داشت.
در عوض باید از چند چیلر، به موازات، با اندازه‌های مختلف استفاده کنید تا با تغییر بار فصلی با عملکرد بهینه همراه با افزونگی داخلی مواجه شوید.
به عنوان مثال، شما یک ساختمان با بار خنک‌کننده 2200 تن دارید، سپس باید از ترکیب‌هایی مانند دو 1200 استفاده کنید.
چیلر تنی یا دو چیلر 900 تنی و یک چیلر 500 تنی یا 1000 تنی و دو چیلر 700 تنی و غیره. گزینه های پیکربندی تقریبا نامحدود هستند.
شما همچنین باید بحرانی بودن ساختمان و افزونگی مورد نیاز را در نظر بگیرید، که به عنوان N+1 شناخته می‌شود، که در آن با “N” تعداد چیلرهای مورد نیاز شما و “+1” یا “+2” یا “+3” و غیره است.
تعداد چیلرهای پشتیبان مورد نیاز برای ادامه تامین ظرفیت خنک کننده در صورت خرابی است.
این مورد استفاده قرار می گیرد تا در صورت خرابی چیلر، یک نسخه پشتیبان همیشه آماده آنلاین شدن برای تحویل گرفتن و مدیریت بار خنک کننده داشته باشید.
ممکن است لازم باشد از چیلرهایی با کمپرسورهای متعدد استفاده کنید که می توانند مستقل از یکدیگر کار کنند تا در صورت خرابی 1 کمپرسور، چیلر همچنان بتواند تا حدی کار کند.
