روپوش‌های ایزوله غیرجراحی دستگاه‌های کلاس I (مستثنی از بررسی قبل از فروش) هستند که برای محافظت از پوشنده در برابر انتقال میکروارگانیسم‌ها و مایعات بدن در موقعیت‌های ایزوله بیمار کم یا کم خطر طراحی شده‌اند.
روپوش‌های غیرجراحی در طول روش‌های جراحی، روش‌های تهاجمی یا زمانی که خطر آلودگی متوسط تا زیاد وجود دارد پوشیده نمی‌شوند.
مانند لباس بیمار، روپوش‌های ایزوله جراحی، روپوش‌های غیرجراحی نیز باید به اندازه‌ای که برای کار مناسب است، بدن را بپوشانند. همانطور که در شکل 2 اشاره شده است.
تمام قسمت های روپوش غیرجراحی به جز بند، سرآستین و لبه ها، مناطق حیاتی حفاظت در نظر گرفته می شوند و باید بالاترین سطح محافظت از مانع مایع را داشته باشند که روپوش برای آن رتبه بندی شده است. همه درزها باید مانند بقیه مانتوها از سد مایع محافظت کنند.
شکل 2 – مناطق بحرانی برای روپوش های ایزوله جراحی و روپوش های ایزوله غیر جراحی
- کل لباس مجلسی (مناطق A، B، و C)، از جمله درزها، اما به استثنای سرآستین، لبه‌ها و پابندها، باید دارای عملکرد مانع حداقل در سطح 1 باشد.
- روپوش های ایزوله جراحی زمانی استفاده می شوند که خطر آلودگی متوسط تا زیاد و نیاز به مناطق بحرانی بزرگتر از روپوش های جراحی سنتی وجود داشته باشد.
روپوش غیر استریل و غیر ایزوله که برای محافظت در برابر مانع متوسط یا بالا در نظر گرفته شده است
لباس‌های غیر استریل و غیر ایزوله برای پوشیدن پرسنل مراقبت‌های بهداشتی در نظر گرفته شده است تا محافظت متوسط یا بالا در شرایط ایزوله غیر استریل و غیر بیمار را فراهم کنند.
این لباس‌ها توسط FDA به‌عنوان یک دستگاه پزشکی کلاس II تنظیم می‌شوند که به اعلان 510 (k) قبل از بازار نیاز دارد.
روپوش غیر ایزوله غیر جراحی
لباس‌های ایزوله غیرجراحی برای پوشیدن پرسنل مراقبت‌های بهداشتی در نظر گرفته شده است تا محافظت حداقل یا کم مانع را در شرایط ایزوله غیر جراحی و غیر بیمار فراهم کنند. این لباس‌ها دستگاه‌های کلاس I هستند (مستثنی از بررسی قبل از بازار).
لباس‌های پارچه‌ای که در زمینه‌های استریل مانند جراحی استفاده نمی‌شوند، اگر در مواد شوینده آنزیمی یا طبق روش‌های عملیاتی استاندارد بیمارستان شسته شوند، می‌توانند دوباره مورد استفاده قرار گیرند.
