قالی‌های هرات یا قالی‌هایی با طرح‌های مشابه که در لاهور و آگرا هند بافته می‌شوند، بیشترین تعداد را در مجموعه‌های غربی دارند.
مشخصه آنها یک مزرعه مایل به قرمز تزئین شده با انگورهای حلقه شده و نخل های مشخص شده با سبز تیره یا آبی است.
لیست کامل تر این مراکز تولید فرش به تفصیل در زیر آمده است:
آذربایجان: این منطقه قرن هاست که به دلیل صنعت فرش سازی خود شهرت داشته و میزبان مراکزی چون تبریز، هریس، قره هج، سراب و گوراوان بوده است.
تبریز: تبریز، پایتخت آذربایجان، بدون شک بزرگترین مرکز پوشاک با نفوذ خارجی فراوان است.
در این مرحله فرش ها با نقوش و کیفیت های گوناگون ساخته می شوند.
فرش ماشینی شش متری هزار شانه با انواع کیفیت در تبریز وجود دارد.
تار همه آنها پنبه است.
قالی های آنتیک تبریز عمدتاً به رنگ قرمز با نقش مدالیون هستند.
اما قالیچه های تبریز طرح انحصاری ندارند.
فرش ابریشم از قدیم الایام در تبریز ساخته می شد، اما کیفیت پارچه های ابریشمی کاشان را دارد.
هریس: قالی‌های هریس از بهترین‌های تولید شده در اطراف تبریز هستند.
این تشک ها سنگین و ضخیم هستند و به دلیل استحکام خود شناخته می شوند.
رنگ درختان آن معمولا قرمز یا قرمز است که از ریشه گیاهانی است که در مناطق مجاور رشد می کنند.
در این مدل از قالی‌هایی که طرح‌های آن عمدتاً دارای اشکال هندسی است از رنگ‌های گیاهی استفاده می‌شود.
این طرح ها گاهی شامل مدال می شوند.
قالی بافان در هریس طرح های از پیش ساخته ندارند، اما قالی ها را بر اساس آنچه از قلب می دانند می بافند.
مانند سایر مناطق مهم قالی بافی، هریس آب مناسبی برای شستن پشم دارد.
قراجه: قالیچه قراجه در منطقه قره داغ (ارسباران) در شمال تبریز بافته می شود.
این فرش ها ابعاد کوچکی دارند و برای پوشاندن لبه اتاق ها استفاده می شوند. رنگ زمینه آن قرمز یا آبی تیره و طرح آن مدالیون ستاره ای یا هشت ضلعی است.
