اگرچه ممکن است وسوسه انگیز به نظر برسد که رب گوجه طبیعت را مستقیماً به دستور غذا اضافه کنید، اما در واقع روش درستی برای تهیه آن وجود دارد که به شما امکان می دهد از حداکثر طعم لذت ببرید.
سرخ کردن رب باعث فعال شدن آن و تغییر رنگ آن می شود. اجازه دهید در تابه ای روی حرارت متوسط با مقداری روغن زیتون یا نوع دیگری از چربی بپزد.
به زودی متوجه خواهید شد که شروع به کاراملی شدن می کند و رنگ آن تیره تر و کمتر زنده می شود.
آماده کردن رب از قبل باعث می شود که طعم آن محو شود و این به احتمال زیاد یک افزودنی قابل قدردانی برای غذاهای شما خواهد بود.
سس گوجه فرنگی معمولاً به چندین سس مبتنی بر گوجه اطلاق می شود که ماده اصلی آن گوجه فرنگی است.
معمولاً متوجه خواهید شد که سس گوجه فرنگی به غذاهای پاستا و کوفته و غیره اضافه می شود، اما همچنین می توان آن را به یک دستور غذا اضافه کرد تا انواع دیگر سس ها نیز ایجاد شود.
حتی خواهید دید که برخی از دستور العمل ها استفاده از هر دو را برای ایجاد یک غذای غنی شده با طعم می طلبد.
در این حالت ابتدا رب گوجه فرنگی استفاده می شود و بعداً سس گوجه فرنگی اضافه می شود.
درک اینکه چه زمانی باید از هر کدام استفاده شود ممکن است کمی مشکل به نظر برسد.
برای غذاهای مبتنی بر گوجه فرنگی که نیاز به غلیظ شدن، رنگ بیشتر و طعم غلیظ تر دارند، باید از رب گوجه فرنگی استفاده کنید.
برای تهیه سوپ یا غذاهایی که نیاز به سس گوجه فرنگی دارند، البته باید از سس گوجه فرنگی استفاده کنید.
در دستور العمل هایی که می خواهید ترکیب و طعمی تند داشته باشید، می توان از هر دو استفاده کرد.
