زردآلو به دلیل ارزش غذایی (قندها، اسیدهای آلی و مواد معدنی) و ویژگی‌های مغذی (فنولیک کل، فلاونوئید کل، کاروتنوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی) و به دلیل غنی بودن از مواد شیمیایی گیاهی بیواکتیو که به فواید سلامتی کمک می‌کنند، از نظر فیتوشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفته است.
[18]. همچنین با جنبه های مورفولوژیکی آن (وزن میوه، نسبت گوشت به دانه، سفتی میوه و شاخص رنگ) مشخص می شود.
زردآلو در مشهد به صورت عمده به مشتریان ارائه می گردد.
میوه های زردآلو منبع غنی از فیبر هستند که از یبوست جلوگیری می کند و تحرک طبیعی معده را تحریک می کند.
فیبر محلول با کاهش کلسترول خون، سطح قند خون را ثابت نگه می دارد و به کاهش وزن بدن کمک می کند.
میوه های زردآلو منبع خوبی از قندها از جمله ساکارز، گلوکز، فروکتوز و مالتوز هستند.
ویتامین‌های C، E، B6 و A، و همچنین مواد معدنی و عناصر کمیاب، عمدتاً توسط پتاسیم، فسفر، کلسیم و منیزیم با مقادیر جزئی آهن، سدیم و روی نشان داده می‌شوند.
عمده ترین اسیدهای آلی موجود در زردآلو عبارتند از: اسید مالیک (500-900 میلی گرم در 100 گرم)، اسید سیتریک (30-50 میلی گرم در 100 گرم)، و اسید تارتاریک.
هسته حاوی 14.1 تا 45.3 درصد پروتئین است که پروتئین های اولیه آلبومین، گلوبولین، گلوتلین و پرولامین به ترتیب با 84.7، 7.65، 3.54 و 1.17 درصد است (جدول 1) .
زردآلو را می توان به صورت تازه یا خشک مصرف کرد که هر دو دارای ارزش غذایی هستند.
ویژگی های تغذیه ای به شدت به ارقام زردآلو، سیستم های کشت و شرایط نگهداری بستگی دارد.
زردآلو جدا از ارزش غذایی، حاوی ترکیبات فنلی مانند اسید کلروژنیک، کاتچین، اپی کاتچین و روتین است.
اهمیت این ترکیبات در افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی است و به دلیل ارتباط احتمالی بین محتوای آنها و میزان کمتر ابتلا به سرطان و بیماری های قلبی عروقی، در مواد غذایی مورد نیاز است.
این مقاله مروری ویژگی‌های شیمیایی اساسی، از جمله ماده خشک، قند محلول، پکتین‌ها، اسیدهای آلی، اسیدیته قابل تیتراسیون، خاکستر، فیبر و غیره را پوشش می‌دهد.
زردآلو میوه‌های اقلیم‌تری هستند که به سرعت پس از برداشت بالغ می‌شوند و دوره نگهداری آنها را به میزان قابل توجهی محدود می‌کند.
بنابراین، روش های مختلف نگهداری، مانند کنسرو کردن، انجماد، خشک کردن یا بسته بندی در اتمسفر کنترل شده به طور گسترده ای برای حفظ میوه ها اعمال می شود.
متداول ترین روش برای نگهداری زردآلو و افزایش در دسترس بودن آن، خشک کردن است.
