Kullu و Kinnaur در هیماچال پرادش نیز برای شال های پشمی با کیفیت خوب شناخته شده اند.
رنگ‌های سنتی که برای پایه شال‌ها استفاده می‌شود عبارتند از قرمز، قهوه‌ای، مشکی، قهوه‌ای و سفید.
رنگ های روشن به صورت پود اضافی در حاشیه شال و روسری تی تی درج می شود.
نقوش هندسی با الهام از طبیعت به صورت حاشیه های رنگارنگ زیبا ساخته شده است.
شال‌های کیناوری به‌خاطر بافت‌های ماهرانه‌ای که کار فشرده هستند، شناخته می‌شوند.
این شال‌ها به‌شدت با نقوش تزئین شده‌اند و توسط زنان هیماچال پرادش ارزشمند است.
اینها توسط زنان به دو صورت عجیب پوشیده می شوند.
سپس جواهرات نقره ای سنگین همراه با آن پوشیده می شود تا ظاهری جشن به آن ببخشد.
شمال شرقی هند شامل جمعیت قبیله ای و غیر قبیله ای است.
هفت ایالت شمال شرقی هند عموماً به عنوان هفت خواهر شناخته می شوند که شامل آسام، آروناچال پرادش، ناگالند، میزورام، مانیپور، تریپورا و مگالایا می شود.
پارچه بافی در هر یک از این ایالت ها توسط زنان انجام می شود.
بیش از 38 قبیله در شمال شرق هند وجود دارد و هر یک از آنها دارای طراحی متمایز، ترکیب رنگ و طراحی متفاوت برای مناسبت های خاص هستند.
طرح و رنگ که نه تنها بین قبایل بلکه گاهی بین تیره های همان قبیله و بین روستاهای مختلف متفاوت است، موقعیت پوشنده را در جامعه ثبت می کند.
شال‌ها و روکش‌ها در اصل از پنبه ساخته می‌شدند و استفاده از پشم خیلی دیرتر شروع شد.
رنگ های مورد استفاده عمدتا مشکی، آبی تیره، قرمز و زرد بودند.
نساجی در این بخش از کشور منحصراً یک شغل زنانه است.
برای مصارف خانگی، بافنده‌های زن از ماشین بافندگی قابل حمل بند پشتی استفاده می‌کنند.
پارچه‌های آسام شامل پارچه‌های دست‌بافت پنبه، موگا، پت (ابریشم توت) و اری (ابریشم وحشی) است.
موگا دارای بافت طلایی طبیعی است، نسبتا گرم است و مخصوصاً برای زمستان ها مناسب است.
منسوجات شامل روتختی، وسایل اسباب کشی، مخالا چادر، ریحاس (لباس های سنتی مورد استفاده زنان)، گاموسا، شال و ساری است.
این الگوها به طور کلی شامل حیوانات، پیکره های انسان، گل ها، پرندگان و الماس هستند.
طرح های موجود در آسام نمادی از قبایل و گروه های قومی مختلف منطقه است.
