سیب جاز همانند سیب اشنویه طعمی تیز و میوه ای دارد و بافت آن متراکم است. اگر یک عدد خام می خورید، بهتر است آن را برش دهید تا آن را بخورید.
در حالی که سیبهای رد دلیشز همانقدر لذیذ هستند، طعمی فوقالعاده ملایم و ساده دارند که وقتی در غذاها پخته میشوند یا در پای استفاده میشوند، متمایز نمیشوند.
بنابراین، آنها بهتر است به تنهایی به عنوان یک میان وعده مصرف شوند. متوجه خواهید شد که آنها معمولاً سنگین هستند.
ممکن است اینها را به دفعات مشاهده نکنید، بومی نیوزلند. سیب های بریبورن پوستی کم رنگ و قرمز دارند و بافت آن سفت و ترد است.
هر لقمه تعادل خوبی از شیرینی و ترش دارد و برای پختن یا خام خوردن بهترین است.
سیب های کامئو زرد با مقداری رگه های قرمز هستند. آنها به خاطر لاغر و لطیف بودن با گوشت متراکم معروف هستند.
آنها طعم مرکباتی دارند که با شیرینی متعادل است. معمولاً میتوانید آنها را از اوایل بهار و شروع پاییز در فروشگاههای تخصصی پیدا کنید.
هلشتاین یک تنوع منحصر به فرد با پنجره محدود برای خرید در اواخر سپتامبر است. سیب هلشتاین یک رنگ رژگونه نارنجی قابل توجه است.
از نظر طعم، تعادلی بین شیرینی و ترش ایجاد می کند. می توانید خام بپزید، بپزید و بخورید.
سیب های گلدن دلیشز که با سیب رد دلیشز ارتباطی ندارند، نرم و پوست نازک هستند. این یکی از انواعی است که می خواهید در اسرع وقت بخورید یا فریز کنید. می توانید با آنها آشپزی کنید، با آنها پخت کنید یا خام بخورید.
سیب های بانوی صورتی تنها بانوی خانواده سیب نیستند. سیب های لیدی آلیس به لطف گرده افشانی زنبورها در واشنگتن کشف شد.
از نظر ظاهری کوچکتر و اندکی تنومندتر از سایر گونه ها هستند. به نظر می رسد رنگ پوست آنها دارای نوارهای قرمز و زرد است که از ساقه تا باسن ادامه دارد. آنها طعم شیرینی با سطح تارت دارند.
