نوشیدنی که به چای گزنه و چای توینینگز آبی معروف است، از برگ های خشک گیاه گزنه که معمولاً به آن «گزنه» می‌گویند، می‌آید.
طعم گزنه یک چای سبک، علف‌دار و خاکی است که طعمی ملایم و گوارا دارد.
تحقیقات در مورد خواص تغذیه ای برگ های گزنه نشان داده است که این برگ ها حاوی مقادیر قابل توجهی کاروتنوئید و پلی فنول هستند.
با این حال، یک بار دیگر، مهم است که توجه داشته باشید که وعده های معمولی چای بسیار کم است.
جالب توجه است، یک مرور سیستماتیک از هشت کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده نشان داد که برگ گزنه ممکن است مزایایی برای کنترل قند خون ناشتا داشته باشد، اما تحقیقات بیشتر برای تأیید این یافته‌ها ضروری است.
اولانگ یکی دیگر از چای های “واقعی” است و از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس می آید.
اما این چیست و چگونه با چای سبز و سیاه مقایسه می شود؟
اولا، اولانگ یک چای نیمه اکسید شده است که بخشی از فرآیند مشابه چای سیاه را طی می کند.
بسته به درجه اکسیداسیون برگ، ممکن است طعم آن نزدیک به چای سبز یا سیاه باشد.
اولانگ ترکیبی از فواید بالقوه چای سبز و سیاه دارد و حاوی طیف وسیعی از پلی فنول های موجود در هر دو است.
از نظر تحقیقات انسانی، یک مطالعه کوچک نشان داد که چای اولانگ ممکن است برای کمک به کنترل سطح گلوکز خون موثر باشد.
علاوه بر این، چای حاوی طیف گسترده ای از پلی فنول ها است که ممکن است به طور بالقوه به کاهش سطح استرس اکسیداتیو کمک کند.
برگ های خشک گیاه نعناع فلفلی چایی پررنگ، با طراوت و بسیار نعناع را می سازد.
طعم و بوی قوی دارد، بنابراین اگر به دنبال طعم ملایمی هستید، آن را در اینجا پیدا نمی کنید، اما نعناع یک چای لذت بخش برای نوشیدن است.
مطالعات کوچک مختلفی در مورد این چای گیاهی انجام شده است، اما هیچ تحقیق قابل توجهی وجود ندارد که نشان دهد این نوشیدنی برای سلامتی مفید است.
