توسعه فناوری های دیجیتال و اینترنت در دهه های گذشته بر بخش اسباب بازی نیز تأثیر گذاشته است.
از آنجایی که اسباب‌بازی‌ها مانند ربات اسباب بازی هوشمند نقش مهمی در تکامل کودکان بازی می‌کنند، جامعه علمی به طور روشمند درگیر بررسی کاربرد فناوری بر روی آنها و نحوه تعامل کودکان با اسباب‌بازی‌ها بوده است.
این تحقیق بخشی از حوزه وسیع تعامل کودک و کامپیوتر (CCI) است.
CCI از اوایل دهه 1980 تکامل یافته است.
در طول سال ها، تحقیقات در این زمینه از نظر ابزارهای مورد استفاده، از جمله محدوده سنی، نیازها، علایق و محیط اجتماعی-اقتصادی کودکان تغییر کرده است.
به گفته Read و Bekker [10]، تعامل کودک و کامپیوتر مربوط به “مطالعه فعالیت ها، رفتارها، نگرانی ها و توانایی های کودکان در تعامل آنها با فن آوری های کامپیوتری، اغلب با کمک دیگران (عمدتا بزرگسالان) در موقعیت هایی است که تا حدی آنها کنترل”.
این حوزه علمی از جمله کاربرد فناوری در اسباب‌بازی‌های سنتی به منظور بهینه‌سازی تعامل کودکان با آنها را مورد مطالعه قرار می‌دهد.
محدوده سنی کودکان مورد مطالعه در این رشته بین 2 تا 13 سال است.
میچل رسنیک و گروه تحقیقاتی او از مهدکودک مادام العمر MΙΤ یکی از اولین محققانی بودند که در مورد اشیاء دیجیتالی با هدف کمک به کودکان برای یادگیری صحبت کردند.
از طریق این برنامه، که او رهبری می کرد، او سعی کرد بررسی کند که چگونه نظریه ساخت و ساز یادگیری (ساخت گرایی) که توسط سیمور پیپرت [12] توسعه یافته است، می تواند با ابزارهای تکنولوژیکی پیاده سازی شود.
این تحقیق منجر به مجموعه‌ای از ابزارهای آموزشی به نام «دستکاری‌های دیجیتال» شد که قابلیت‌های محاسباتی را در اسباب‌بازی‌های سنتی مانند مکعب و توپ گنجانده بود.
بنابراین، این اشیاء دیجیتال اولین اسباب بازی های هوشمند به حساب می آیند.
در کتابشناسی، اصطلاح اسباب‌بازی‌های هوشمند برای توصیف اسباب‌بازی‌هایی استفاده می‌شود که ویژگی‌های دیجیتالی مانند نرم‌افزار یا مواد دیجیتالی مانند حسگرها روی آنها اضافه شده است.
این نوع اسباب‌بازی‌ها نسبت به اسباب‌بازی‌های سنتی، محیط تعاملی‌تری را فراهم می‌کنند که در آن کودکان می‌توانند مهارت‌های شناختی، اجتماعی و رفتاری خود را توسعه دهند.
همانطور که Lampe و Hinske اشاره می کنند، غنی سازی اسباب بازی های سنتی با ویژگی ها آنها را قادر می سازد تا تخیل خود را در محیطی خلاقانه تر توسعه دهند.
در تعریفی دیگر، اسباب‌بازی‌های هوشمند آن دسته از اسباب‌بازی‌هایی هستند که میکروکنترلرها را در خود جای داده و می‌توانند با رایانه‌ها ارتباط برقرار کنند.
از آنجایی که ابزارهای فناوری جدید به طور مداوم در حال توسعه هستند، می توان گفت که تعریف اسباب بازی های هوشمند دائما در حال تغییر است.
