ملاس از نظر شیمیایی چیست (اما اتفاقاً برای بسیاری از زنان خانه دار این مهم نیست، حدس می زنم)؟ این ماده خوراکی محصول هیدرولیز ناقص یک ماده آشپزی آشنا مانند نشاسته است که به عنوان مثال در چغندر یافت می شود و از آن شکر تولید می شود (همان داستان با نیشکر).
شربت، که یک محصول جانبی از فرآوری تا محصول نهایی است ملاس همین است. و انواع دیگر آن به طور خاص برای استفاده در فناوری های صنایع غذایی (از دانه های ذرت و مالت جو) تولید می شود.
شیره توت سفید ۱۴۰۱، بسیار چسبناک و چسبناک، حاوی گلوکز، مالتوز و دکسترین به نسبت های مختلف است. برخی از گونه ها بسیار مغذی هستند.
جای تعجب نیست که آنها را “عسل مایع” می نامند، زیرا آنها حتی از نظر ظاهری شبیه این محصول طبیعی هستند.
برای تهیه غذاهای خاص در آشپزی با لذت فراوان استفاده می شود. ملاس به نان زنجبیلی و سایر محصولات قنادی اضافه می شود. مارشملو و مارمالاد از آن تولید می شود که برای بسیاری از دوران کودکی آشنا بود.
همچنین به عنوان یک افزودنی در تولید تغذیه ورزشی استفاده می شود. و به لطف توانایی تخمیر و نگهداری آن، در صنعت آبجوسازی و شراب سازی، تهیه کنسروهای مختلف کاربرد پیدا کرده است.
تولید کنسرو، مارمالاد، مربا نیز بدون این ماده جهانی کامل نیست، که می تواند ماندگاری محصولات نهایی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. ملاس در آشپزی همین است.
ارزش آن بی ارزش است. و مثلاً در کارامل یکی از اجزای اصلی است (به همراه شکر تا 95 درصد ماده خشک را تشکیل می دهد).
ملاس سیاه چیست؟ این ماده محصول جانبی تولید شکر است و با گونه های قبلی (منبع – چغندرقند و نیشکر) کمی متفاوت است. رنگ مایع قهوه ای و تیره است.
بوی خاص است. قوام آن شبیه شربت است. در آمریکای شمالی، ملاس اغلب در پخت و پز استفاده می شود. به عنوان شربت استفاده می شود.
شناخته شده است که حاوی تعداد زیادی عناصر کمیاب با ویتامین های مختلف است. این یکی از معدود شیرین کننده های طبیعی بی ضرر است.
و طرفداران روش های گیاهخواری از ملاس سیاه به عنوان منبع طبیعی کلسیم با منشا غیر حیوانی قدردانی می کنند.
